تزریق بوتاکس، کاربردهای بوتاکس، تزریق ژل لب و تزریق چربی

از جمله مشکلاتی که با بوتاکس واژن درمان می شود : کاهش درد دوران پریود، درمان درد های لگنی، درمان بی اختیاری ادرار و ... که در این مقاله به صورت جامع و کامل توضیح داده ایم

بوتاکس یا سم بوتولینوم اثر خود را با جدا کردن پروتئین های کلیدی مورد نیاز برای فعالیت عصبی اعمال می‌کند. ابتدا، سم به طور خاصی به اعصابی که از انتقال دهنده عصبی استیل کولین استفاده می کنند متصل می شود. زمانی که به ترمینال عصبی متصل شود، نورون یا سلول عصبی، سم بوتولینوم را از طریق اندوسیتوز (درون یاخته) با واسطه گیرنده وارد کیسه کوچکی می کند. هنگامی که کیسه کوچک به سمت سلول حرکت می کند، اسیدی می شود و قسمتی از سم را فعال می کند که باعث می شود تحریک شده و کیسه کوچک را حرکت داده تا به داخل سیتوپلاسم سلول وارد شود. به محض قرار گیری درون سیتوپلاسم، توکسین یا سم پروتئین های SNARE (پروتئین هایی که واسطه پیوند کیسه کوچک با غشاء هدف خود هستند) را جدا می‌کند، بدین معنی که با جلوگیری از انتشار کیسه های انتقال دهنده عصبی توسط سلول ها، کیسه های کوچک استیل کولین نمی توانند به غشای سلولی درون یاخته ای متصل شوند. این امر سیگنال های عصبی را متوقف می کند، و به اصطلاح منجر به فلج عضله و بخش های مورد نظر می شود.

خالف بوشارا و دیوید پارک اولین کسانی بودند که استفاده غیر عضلانی BTX-A (بوتاکس) در طول درمان بیماران مبتلا به اسپاسم همافسیالی در انگلستان در سال 1993، نشان دادند که تزریق سم بوتولینوم باعث مهار عرق می شود و بنابراین در درمان هایپرهیدروزیس (عرق بیش از حد) مفید است. از آن زمان بوتاکس برای درمان هایپرهیدروزیس اولیه زیر بغل (تعریق بیش از حد زیر بغل به دلایل ناشناخته) تایید شده است، که نمی‌تواند به همراه مواد موضعی مورد استفاده قرار گیرد. هایپرهیدروزیس کانونی اولیه یک اختلال در تعریق بیش از حد ناشناخته است که به طور معمول در نواحی زیر بغل، کف دست ها، پاها و صورت تاثیر می گذارد. اختلالی، که تا 2.8 درصد جمعیت ایالات متحده را در بر می گیرد، با اختلالات جسمی، روحی و شغلی قابل توجهی همراه است. در حال حاضر، استراتژی های درمانی شامل نمک های آلومینیوم موضعی (کلراید آلومینیوم)، یونتوفورزیس، عوامل آنتی کولینرژیک خوراکی، روش های جراحی موضعی و سمپاتکتومی است. با این حال، استفاده از این درمانها با بروز عوارض جانبی نسبتا بالا محدود شده است. عوارض درمان غیر جراحی معمولا گذرا است، در حالی که عوارض درمان های جراحی ممکن است دائمی و قابل توجه باشد. به تازگی شواهد قابل توجهی مبنی بر این که تزریق بوتولینوم نوع A (BTX-A) به نواحی دچار تعریق بیش از حد در بدن می تواند به طور قابل ملاحظه ای موجب کاهش تعریق کانونی در نواحی متعدد بدون عوارض جانبی شدید شود. به همین دلیل به نظر می رسد بتوان از بوتاکس به عنوان یک جایگزین بالقوه برای درمان های تهاجمی تری که بعد از کلراید آلومینیوم موضعی شکست خوردند، بهره برد.

توکسین بوتولینوم (BTX) یک پروتئین عصبی است که توسط باکتری Clostridium botulinum و گونه‌های مرتبط با آن تولید می شود. این سم مخدر اعصاب از انتشار استیل کولین (انتقال دهنده عصبی) از انتهای آکسون در اتصال عصبی- عضلانی جلوگیری می کند و موجب فلج شل یا فلسیک می شود. عفونت باکتری سبب بیماری بوتولیسم می شود. این سم همچنین به صورت تجاری در پزشکی، صنعت آرایشی و امور تحقیقاتی مورد استفاده قرار می گیرد. بوتولینوم، مهلکترین سم شناخته شده است که با متوسط دوز کشنده انسان (LD50) 1.3 تا 2.1 نانوگرم بر کیلوگرم به صورت داخل وریدی یا عضلانی و 10 تا 13 نانوگرگرم در کیلوگرم در هنگام استنشاق که مرگبار می‌باشد. هشت نوع سم بوتولینوم وجود دارد که به نوع A تا H مشهور است. انواع A و B می توانند باعث بیماری در انسان‌ شوند و البته در امور تجاری و پزشکی کاربرد دارند. انواع C تا G کمتر متداول هستند انواع E و F باعث بیماری در انسان می شوند، در حالی که انواع دیگر آن در دیگر حیوانات بیماری ایجاد می کنند. نوع H مرگبارترین ماده در جهان به شمار می آید؛ تزریق تنها 2 نانوگرم آن می تواند باعث مرگ یک فرد بزرگسال شود. انواع سم بوتولینوم A و B در پزشکی برای درمان اسپاسم های عضلانی و بیماری های مرتبط با عضلات بیش از حد فعال به کار می رود. در اشکال تجاری با نام های تجاری Botox و Dysport عرضه می شود.

سم بوتولینوم یا بوتاکس برای درمان برخی اختلالات که با حرکات بیش از حد فعال عضلانی مشخص می شوند، از جمله اسپاستیک عضلانی پس از سکته مغزی، اسپاستیک پس از آسیب دیدگی ستون فقرات، اسپاسم سر و گردن، پلک، واژن، اندام ، فک، و تارهای صوتی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به همین ترتیب، از سم بوتولینوم برای آرام کردن ماهیچه ها، از جمله مری، فک، دستگاه ادراری تحتانی و مثانه، و یا انقباض مقعد که می تواند شقاق مقعد را تشدید کند، استفاده می شود. همچنین ممکن است از بوتاکس برای درمان انحراف چشم و یا افتادگی پلک چشم استفاده شود. به نظر می رسد سم بوتولینوم برای مثانه بیش فعال مقاوم موثر باشد. عضلات اندام های تحتانی تحقیقات متعدد اثر کوتاه مدت بوتاکس نوع BTX-A را در کنترل اسپاسم در عضلات اندام تحتانی با بهبود ناهنجاری عضو معیوب و طرز راه رفتن نشان داده است. برای درمان همی پلژی یا دی پلژی اسپاستیک در کودکان، شامل راه رفتن پویا و الگوهای پیچیده راه رفتن مربوط به اسب ها، معمولا تزریق داخل عضله گاستروسولئوس، پشت ساق پا انجام می شود. به عنوان آخرین مورد، بیماری پاچنبری یا کلاب فود را می توان با تزریق میزان مشخص بوتاکس در ناحیه تیبیالیس خلفی یا قدامی (ماهیچه تاندون یا درشت نی مچ پا) اصلاح کرد. تزریق بوتاکس به داخل ماهیچه همسترینگ برای درمان زانوی خم ناشی از فعالیت بیش از حد این عضلات مورد استفاده قرار می گیرد. پاسخ خوب و مناسب به تزریق به دلیل کشیده شدن همسترینگ یا عضلات نزدیک کننده (اداکتور) است. تزریق به عضلات ران و باسن ممکن است برای دقت بیشتر نیاز به سونوگرافی داشته باشد.

میکرودرم ابریژن: میکرودرم ابریژن یک فرایند غیرشیمیایی و غیرتهاجمی است که در آن با استفاده از یک اسپری میکروکریستال بیرونی ترین سطح خشک شده و سلول های مرده پوست لایه برداری می شود و در نتیجه آن، پوست جوان تر و سالم تر به نظر می رسد. در این روش لایه سطحی پوست برداشته و پوست بازسازی مجدد می شود. علاوه بر این، لایه برداری باعث بازسازی یک لایه تازه بر روی پوست و میزان بیشتر کلاژن و استحکام پوست می شود. روش میکرودرم ابریژن نسبت به روش درم ابریژن ملایم تر است. روش درم ابریژن تهاجمی تر بوده و برای درمان خطوط عمیق، آفتاب سوختگی های شدید و زخم ها به کار می رود. لایه‌ برداری با مواد شیمیایی: پیلینگ یا لایه برداری شیمیایی در سه روش سطحی، متوسط و عمیق انجام می شود. در لایه‌ برداری شیمیایی سطحی یا سبک، لایه‌های سطحی پوست با استفاده از محلول های اسیدی ضعیف از جمله اسید گلیکولیک، آلفا هیدروکسی اسید با ملایمت برداشته می‌شود. لایه‌بردارهای شیمیایی برای از بین بردن تجمع سلول‌های مرده پوست و باز کردن خلل و فرج پوست نیز مفید است و نفوذ داروها به پوست را آسان‌تر می‌کند. بیماران یک تا دو ساعت پس از لایه‌برداری با قرمزی ملایم پوست و احتمالا پوسته‌ پوسته شدن جزئی مواجه می‌شوند. تا بهبودی کامل چندین روز زمان می برد و پس از آن وضعیت بهبود یافته و شادابی پوست کاملا مشخص خواهد شد. از روش های لایه بردار دیگر می توان به لیزر هم اشاره کرد.

ژل های پر کننده هیالورونیک اسید یا فیلر، مواد مصنوعی ای هستند که به منظور پر کردن و حجم دادن تورفتگی بافت های بدن و چین و چروک پوست به کار برده می شوند. معمولا برای اهداف زیبایی از فیلرهای قابل جذب استفاده می شود. اگر از خطوط و چروک هایی که هنگام لبخند زدن، خندیدن، اخم کردن که در اثر افزایش سن ظاهر می شوند ناراحت هستید، پرکننده های پوست گزینه خوبی برای شما هستند. با افزایش سن، بافت نرم زیر پوست که پوست را پر می کند، نازک و شکسته می شود و می توان با تزریق ژل از این روند پیشگیری کرد. معمولا از فیلر برای نواحی از جمله: خطوط میان دو ابرو، چین هایی که میان بینی و لب با بینی و لپ ها قرار دارند، خطوط گوشه دهان، گردن، چین های پوست لب بالا یا پایین، خطوط اخم و خط لبخند که خارج از دهان قرار دارند. مصرف پرکننده ها هنگامی کاربرد دارد که بخواهید تعداد کمی از چروک ها یا فرورفتگی ها را درمان کنید.

بوتاکس یا توکسین بوتولینوم (BTX) یک پروتئین عصبی است که توسط باکتری Clostridium botulinum و گونه‌های مرتبط با آن تولید می شود. با تزریق این ماده به عضلات بدن، فعالیت عضلانی به طور موقت فلج شده و خطوط ناشی از انقباض عضلات روی چهره کم می‌شود، در نتیجه چهره شاداب‌‌تر به‌نظر می‌رسد. بوتاکس بر روی اعصاب حسی تاثیری ندارد و حس نواحی تزریق از بین نمی رود. به‌ طور معمول، نتایج حاصل از بوتاکس پس از چند روز شروع می شود و نتیجه نهایی آن دو هفته بعد ظاهر خواهد شد. البته اثر بوتاکس دائمی نیست و چند ماه بعد، عضله قدرت اولیه خود را پیدا می‌کند و خطوط برمی‏گردند. معمولا تزریق در فواصل هر چهار ماه یک ‌بار انجام می‌شود و کم کم به بیمار کمک می‌کند تا به‌طور ارادی عادت انقباض عضله را ترک کند. در صورتی که بوتاکس زیر نظر متخصص مجرب تزریق شود و ماده بوتاکس از نوع اصل و بدون ناخالصی باشد، عوارضی برای پوست ندارد. جوانسازی پوست به دو روش درمانی و پیشگیری تقسیم می‌شود و تزریق بوتاکس روش پیشگیری است.

1- معمولا ماندگاری بافت چربی تزریق شده بیشتر است. اثر ژل های با کیفیت، کوتاه بوده و در بهترین حالت بعد از یک سال جذب می شوند. البته مقداری از چربی تزریقی هم جذب می شود ولی معمولا در موعد تزریق دوم محل تزریق پرتر و سفت تر خواهد بود. 2- امکان جا به جا شدن بافت در تکنیک تزریق چربی بسیار کم است. و علت اصلی آن پیوند بافت چربی در محل مورد نظر و ثابت ماندن سلول های چربی در منطقه تزریق شده است. احتمال جا به جایی در تزریق ژل های تزریقی به دلیل مصنوعی بودن و یکی نشدن با بافت های بدن بیشتر است و هر چه اثر ژل طولانی تر باشد این احتمال بیشتر دیده می شود. نتیجه جا به جایی ژل ، بد فرمی و غیر قرینگی صورت است. البته ژل های جدید قابل جذب هستند و حتی بعد از مدتی اثرشان از بین می رود و نیاز به تمدید دارند. 3- سلول های بنیادی، نقش بسیار مهمی درجوانسازی و افزایش کلاژن سازی و الاستین پوست دارد و برای همین تزریق چربی فقط پرکننده شیارها و گودی های صورت است. در صورتی که تزریق ژل مانند تزریق چربی عمل نمی کند و نواحی تزریق شده بعد از مدتی کوتاه به حالت قبلی باز می گردد.

روش های مختلفی برای درمان مشکل تعریق بیش از حد یا هایپرهیدروزیس وجود دارد. تعریق بیش از حد هم در زنان و هم در مردان رایج است. • یکی از این روش ها استفاده کردن از مام و اسپری های ضد تعریق است. به این ترتیب که بعضی ها پس از استحمام از مام های ضد تعریق استفاده می کنند تا میزان تعریق بدن نیز در طول روز کمتر شود. استفاده کردن از اسپری های ضدتعریق و بدون اسانس نیز روش دیگری است. • و یا با استفاده از دئودورانت نیز می توان تعریق را تا حدودی کاهش داد. روش استفاده از این محلول بدین صورت است که دئودورانت را در داخل حمام،مانند یک لایه ضخیم برای بستن غددهای عرق روی قسمت هایی از بدن خود که تعریق می کند، بمالید. انجام این عمل تا دوبار در روز غده های تعریق را تا حدودی می بندد و فرد کمتر تعریق می کند.

بوتاکس فرم رقیق شده سم بوتولینیوم است که در شل کردن عضلات تاثیرات بسزایی دارد. با تزریق این ماده به عضلات بدن، فعالیت عضلانی به طور موقت فلج شده و خطوط ناشی از انقباض عضلات روی چهره کم می‌شود، در نتیجه چهره شاداب‌‌تر و جوان تر به ‌نظر می‌رسد. بوتاکس بر روی اعصاب حسی تاثیری ندارد و حس نواحی تزریق از بین نمی رود. به‌ طور معمول، نتایج حاصل از بوتاکس پس از چند روز شروع می شود و نتیجه نهایی آن دو هفته بعد ظاهر خواهد شد. اثر بوتاکس دائمی نیست و چندین ماه بعد از تزریق اولیه فرد باید برای تجدید تزریق مراجعه کند. معمولا تزریق در فواصل هر چهار ماه یک ‌بار انجام می‌شود و کم کم به بیمار کمک می‌کند تا به ‌طور ارادی عادت انقباض عضله را ترک کند. در صورتی که بوتاکس زیر نظر متخصص مجرب تزریق شود و ماده بوتاکس از نوع اصل و بدون ناخالصی باشد، عوارضی برای پوست ندارد.

افتادگی ابروها یا همان پلک ها با بالا رفتن سن و شل شدن پوست اتفاق می افتد و برای بسیاری از افراد آزاردهنده است. گاهی هم ابروها بر اثر تزریق بیش از حد و غیرتخصصی باعث بالا رفتن بیش از حد ابروها می‌شود که در هر دو حالت می توان با تزریق مقدار معین بوتاکس در عضله بالابرنده ابروها مشکل را اصلاح کرد. معمولا دو عضله بزرگ در پیشانی وجود دارد که پیشانی و ابرو را بالا نگه می دارند و نام این دو عضله فرونتالیس است. عضلات اخم و دور چشم برخلاف عضلات پیشانی فرونتالیس، پیشانی را به سمت پایین می کشند. زمانی که عضلات دور چشم و اخم توسط تزریق بوتاکس شل می شوند، عضلات پیشانی یا همان فرونتالیس را به سمت پایین بینی برده که به این نوع عضلات، عضلات اخم و دقت می گویند و در افتادگی ابرو نقش بسزایی دارند. در مواقعی که می خندیم، پیشانی به سمت پایین کشیده می شود و عضلات درگیر آن، به نام عضلات حلقوی چشم باعث چین و چروک و افتادگی دور چشم می شوند.

چین و چروک، شل شدن و افتادگی پوست، به وجود آمدن لک های تیره مایل به قهوه ای و همچنین فرو‌رفتگی یا تغییراتی مانند تغییرات عروقی خصوصا با افزایش سن از دغدغه های افراد است. صافی و شفافیت پوست صورت نقش بسیار مهمی در زندگی روزمره و همچنین روابط اجتماعی، فردی و شغلی افراد دارد. به همین علت است که بیشتر افراد به دنبال راهی هستند تا بتوانند به نوعی این چروک ها را از سطح پوست خود حذف کنند. تزریق بوتاکس *تزریق بوتاکس مدت زیادی است که مثل تاتو در صنعت زیبایی استفاده می شود. بوتاکس یا توکسین بوتولینوم (BTX) یک پروتئین عصبی است که توسط باکتری Clostridium botulinum و گونه‌های مرتبط با آن تولید می شود. با تزریق این ماده به عضلات بدن، فعالیت عضلانی به طور موقت فلج شده و خطوط ناشی از انقباض عضلات روی چهره کم می‌شود، در نتیجه چهره شاداب‌‌تر به ‌نظر می‌رسد. به‌ طور معمول، نتایج حاصل از بوتاکس پس از چند روز شروع می شود و نتیجه نهایی آن دو هفته بعد ظاهر خواهد شد. البته اثر بوتاکس دائمی نیست و چند ماه بعد، عضله قدرت اولیه خود را پیدا می‌کند و خطوط برمی‏گردند. معمولا تزریق در فواصل هر چهار ماه یک ‌بار انجام می‌شود و کم کم به بیمار کمک می‌کند تا به‌ طور ارادی عادت انقباض عضله را ترک کند. در صورتی که بوتاکس زیر نظر متخصص مجرب تزریق شود و ماده بوتاکس از نوع اصل و بدون ناخالصی باشد، عوارضی برای پوست ندارد.

بوتاکس در واقع نام تجاری داروی بوتولینوم توکسین (BTX) تولید کارخانه آمریکایی آلرگان است. این دارو باعث ضعیف یا فلج شدن موقتی عضلات شده و مانع انقباضات شدید عضلات ناحیه پیشانی و دورچشم هنگام اخم کردن، خندیدن و بالا بردن ابرو می شود. پوست روی عضلات از کنش و واکنش ناشی از این انقباضات در امان می ماند و دچار چروک و خطوط عمیق در طول زمان نمی شود. به‌ طور معمول، نتایج حاصل از بوتاکس پس از چند روز شروع شده و نتیجه نهایی آن دو هفته بعد ظاهر خواهد شد. البته اثر بوتاکس دائمی نیست و چند ماه بعد، قدرت اولیه عضله و خطوط روی پوست به حالت قبل برمی‏گردد. معمولا تزریق در فواصل هر چهار ماه یک ‌بار انجام می‌شود و کم کم به بیمار کمک می‌کند تا به‌طور ارادی عادت انقباض عضله را ترک کند. در صورتی که بوتاکس زیر نظر متخصص مجرب تزریق شود و ماده بوتاکس از نوع اصل و بدون ناخالصی باشد، عوارضی برای پوست ندارد.

یکی از قابل اطمینان ترین نشانه های پوست سالخورده افزایش تعداد و عمق چین و چروک ها است. نشانه های دیگر عبارتند از رنگدانه های نامنظم، نازک شدن و شل شدن پوست. بسیاری از تغییرات در پوست های سالخورده به دلیل قرارگیری در معرض نور ماوراء بنفش خورشید ایجاد می شوند. چروک ها به دو دسته عملکردی تقسیم می شوند: خطوط سطحی خوب (ناشی از نور ماوراء بنفش) و شیارهای عمیق (ناشی از انقباض عضلات به دلیل ابراز احساسات صورت). درمان چین و چروک به طور کلی برای خطوط ریز و چروک های سطحی موثرتر است. برای چین های عمیق تر ممکن است به تکنیک های تهاجمی تر نیاز باشد. فاکتورهای زیست محیطی و سبک زندگی که باعث چروک شدن پوست می شوند عبارتند از سیگار کشیدن، درجه رنگ پوست، وراثت (در برخی خانواده ها چین و چروک زیاد ارثی است) و مهم ترین عامل دیگر آن، قرارگیری در معرض نور آفتاب در طول سال ها است.

ژل پاژ یکی از ژل های غیرقابل جذبی است که اثرات طولانی مدت دارد و در 10 سال گذشته به فراوانی مورد استفاده قرار گرفته و به علت عوارض بیش از حد دیگر استفاده نمی شود. این نوع ژل در تمام نقاط بدن مانند ساق پا، دست ها و همچنین زیر چشم ها و ... تزریق می شد و عوارض آن شامل جابجایی ژل، عدم قرینگی و ناصافی بعد از تزریق ژل پاژ، التهاب، عفونت، تورم و خوردگی بافت طبیعی زیرجلدی، سفتی پوست، فیبروز در ناحیه تزریق است. در برخی مواقع ژل های مورد استفاده دچار تغییر شکل و حالت شده و مشکلاتی را برای پزشکان و همچنین مراجعه کنندگان به وجود می آورد یا اینکه فرد از عمل زیبایی ناراضی است که در این حالت پزشکان اقدام به تخلیه ژل می کنند.

ژل های پر کننده هیالورونیک اسید یا فیلر (Hyaluronic acid)، مواد مصنوعی ای هستند که به منظور پر کردن و حجم دادن تورفتگی بافت های بدن و چین و چروک پوست به کار برده می شوند. معمولا برای اهداف زیبایی از فیلرهای قابل جذب استفاده می شود. تزریق ژل نوعی درمان غیرتهاجمی و غیرجراحی می باشد و سبب ترغیب بیشتر تولید کلاژن در پوست می شود. اگر از خطوط و چروک هایی که هنگام لبخند زدن، خندیدن، اخم کردن که در اثر افزایش سن ظاهر می شوند ناراحت هستید، پرکننده های پوست گزینه خوبی برای شما هستند. با افزایش سن، بافت نرم زیر پوست، نازک و شکسته می شود که می توان با تزریق ژل از این روند پیشگیری کرد. معمولا از فیلر برای نواحی از جمله: خطوط میان دو ابرو، چین هایی که میان بینی و لب با بینی و لپ ها قرار دارند، خطوط گوشه دهان، گردن، چین های پوست لب بالا یا پایین، خطوط اخم و خط لبخند که خارج از دهان قرار دارند. مصرف پرکننده ها هنگامی کاربرد دارد که بخواهید تعداد کمی از چروک ها یا فرورفتگی ها را درمان کنید.