کاربرد بوتاکس در درمان تعریق بیش از حد

کاربرد بوتاکس در درمان تعریق بیش از حد

خالف بوشارا و دیوید پارک اولین کسانی بودند که استفاده غیر عضلانی BTX-A (بوتاکس) در طول درمان بیماران مبتلا به اسپاسم همافسیالی در انگلستان در سال 1993، نشان دادند که تزریق سم بوتولینوم باعث مهار عرق می شود و بنابراین در درمان هایپرهیدروزیس (عرق بیش از حد) مفید است. از آن زمان بوتاکس برای درمان هایپرهیدروزیس اولیه زیر بغل (تعریق بیش از حد زیر بغل به دلایل ناشناخته) تایید شده است، که نمی‌تواند به همراه مواد موضعی مورد استفاده قرار گیرد.

هایپرهیدروزیس کانونی اولیه یک اختلال در تعریق بیش از حد ناشناخته است که به طور معمول در نواحی زیر بغل، کف دست ها، پاها و صورت تاثیر می گذارد. اختلالی، که تا 2.8 درصد جمعیت ایالات متحده را در بر می گیرد، با اختلالات جسمی، روحی و شغلی قابل توجهی همراه است. در حال حاضر، استراتژی های درمانی شامل نمک های آلومینیوم موضعی (کلراید آلومینیوم)، یونتوفورزیس، عوامل آنتی کولینرژیک خوراکی، روش های جراحی موضعی و سمپاتکتومی است. با این حال، استفاده از این درمانها با بروز عوارض جانبی نسبتا بالا محدود شده است. عوارض درمان غیر جراحی معمولا گذرا است، در حالی که عوارض درمان های جراحی ممکن است دائمی و قابل توجه باشد. به تازگی شواهد قابل توجهی مبنی بر این که تزریق بوتولینوم نوع A (BTX-A) به نواحی دچار تعریق بیش از حد در بدن می تواند به طور قابل ملاحظه ای موجب کاهش تعریق کانونی در نواحی متعدد بدون عوارض جانبی شدید شود. به همین دلیل به نظر می رسد بتوان از بوتاکس به عنوان یک جایگزین بالقوه برای درمان های تهاجمی تری که بعد از کلراید آلومینیوم موضعی شکست خوردند، بهره برد.

با تزریق بوتاکس به ناحیه خاصی از بدن مثل زیر بغل، یا کف دست و پا تعریق متوقف می شود و به معنی توقف تعریق در تمام بدن نمی باشد و روشی دائمی نیست (6 تا 8 ماه دوام دارد) و نیاز به تکرار دارد.

از آنجا که روش‌هاى درمانی دارویی و جراحی محدودیت ها و عوارض خودشان را دارند، تا کنون شاید درمان تعریق بیش از حد زیر بغل، کف دست ها و پاها رضایت همگان را جلب نکرده است. بعد از وارد شدن بوتاکس به بازار زیبایی و درمانی، تحول بزرگی در این زمینه پدید آمد، تا آنجا که درحال حاضر، اولین درمان تعريق بيش از حد در نواحی زير بغل، كف دست و پا، تزريق بوتاكس در پوست ناحيه مبتلا می باشد. تاثیر اين روش بسيار بالا است و عوارض و مسائل درمان‌های دارويى و جراحى را ندارد، علاوه بر این، غيرتهاجمى و بدون نیاز به دوره نقاهت انجام می شود.

بوتاكس از طريق قطع ارتباط اعصاب محرك سمپاتيك با غدد عرق، مانع ترشح عرق مى‌شود و اگر به درستی تزريق شود، تاثیر آن موجب خشك شدن كامل ناحیه مبتلا خواهد شد. از این جهت، نتيجه درمان براى افراد دچار این مسئله كه مدت طولانی از احساس تر بودن ناشى از عرق، در سختی و رنج بودند، بسيار رضايت‌بخش است. بوتاكس بايد در قسمت عميق پوست، یعنی ناحیه ای که غدد عرق قرار گرفته اند، تزريق شود. به صورت دستی هم می‌توان بوتاکس را تزریق کرد اما تزريق به وسیله گان مزوتراپى بهتر است انجام شود تا دارو، به‌مقدار مناسب و در عمق صحیح پوست تزريق شود و درد حاصل از تزريق نیز کاهش یابد. به طور معمول در این روش بیمار دردی حس نمی کند ولی اگر بیمار حساس باشد، از بی حسی موضعی می توان استفاده کرد. بین ٢٤ تا ٤٨ ساعت پس از تزريق، اثر بوتاكس در توقف تعریق مشاهده می شود و بعد از يك هفته تکمیل می شود. دو هفته پس از تزریق، پوست ناحيه مبتلا، ارزيابى خواهد شد و در صورت وجود مناطقی كه هنوز عرق ترشح می‌کنند، بوتاكس در آن نواحی تزريق می شود. هدف از درمان با بوتاکس، خشك شدن پوست و توقف ترشح عرق از غدد تعریق است. اثر بوتاكس می تواند بین ٩ تا ١٢ ماه باقى بماند و بعد از چند نوبت تزريق (سالی یک بار)، تعريق در نواحی مبتلا بسیار كاهش خواهد يافت، به نحوی که تعريق کمی هم که باقى بماند، از طریق تجویز داروي موضعى به راحتی كنترل می شود.




Real Time Analytics