سم بوتولینوم یا بوتاکس برای درمان برخی اختلالات که با حرکات بیش از حد فعال عضلانی مشخص می شوند، از جمله اسپاستیک عضلانی پس از سکته مغزی، اسپاستیک پس از آسیب دیدگی ستون فقرات، اسپاسم سر و گردن، پلک، واژن، اندام ، فک، و تارهای صوتی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. به همین ترتیب، از سم بوتولینوم برای آرام کردن ماهیچه ها، از جمله مری، فک، دستگاه ادراری تحتانی و مثانه، و یا انقباض مقعد که می تواند شقاق مقعد را تشدید کند، استفاده می شود. همچنین ممکن است از بوتاکس برای درمان انحراف چشم و یا افتادگی پلک چشم استفاده شود. به نظر می رسد سم بوتولینوم برای مثانه بیش فعال مقاوم موثر باشد.
تحقیقات متعدد اثر کوتاه مدت بوتاکس نوع BTX-A را در کنترل اسپاسم در عضلات اندام تحتانی با بهبود ناهنجاری عضو معیوب و طرز راه رفتن نشان داده است. برای درمان همی پلژی یا دی پلژی اسپاستیک در کودکان، شامل راه رفتن پویا و الگوهای پیچیده راه رفتن مربوط به اسب ها، معمولا تزریق داخل عضله گاستروسولئوس، پشت ساق پا انجام می شود. به عنوان آخرین مورد، بیماری پاچنبری یا کلاب فود را می توان با تزریق میزان مشخص بوتاکس در ناحیه تیبیالیس خلفی یا قدامی (ماهیچه تاندون یا درشت نی مچ پا) اصلاح کرد. تزریق بوتاکس به داخل ماهیچه همسترینگ برای درمان زانوی خم ناشی از فعالیت بیش از حد این عضلات مورد استفاده قرار می گیرد. پاسخ خوب و مناسب به تزریق به دلیل کشیده شدن همسترینگ یا عضلات نزدیک کننده (اداکتور) است. تزریق به عضلات ران و باسن ممکن است برای دقت بیشتر نیاز به سونوگرافی داشته باشد.
عضلات اداکتور یا همسترینگ که باید تزریق بوتاکس داخل آنها انجام شود و تکنیک های مناسب آن مورد بحث و تبادل نظر هستند. خصوصا، کودکان با آمار گسترده ممکن است موقعیتشان بهبود یابد. درد و احساس سفتی و گرفتگی در بیماران مبتلا به دررفتگی پیشرفته مفصل لگن ممکن است پس از تزریق بوتاکس به عضلات اداکتور و عضله ایلیوپسواس (عضله خاصره) درگیر، به ویژه هنگام همزمانی کشش و حرکت مفصل لگن با دور شدن آن از محور بدن، بهبود یابد. کاهش یا تثبیت درصد دررفتگی لگن، به ویژه در کودکان زیر 2 سال که دررفتگی اولیه آنها درصد دررفتگی را بیشتر از 30٪ نشان می دهد، ممکن است رخ دهد.
سم بوتولینوم یک نوروتوکسین قدرتمند است که در درمان اسپاسم در فلج مغزی، جایگاهی ثابت یافته است. این ماده را می توان از سنین 2 سالگی و با سایر گزینه های درمان همراه با رشد کودک، و زمانی که اسپاستیک درمان نشده باعث ایجاد کوتاه شدگی یا انقباض عضله و ناهنجاری های ظاهری شود، استفاده کرد. شایعترین نشانه ها، کودکان کم سن مبتلا به دی پلژی و همی پلژی هستند. الگوهای راه رفتن (گام برداری) پیچیده اغلب نیازمند درمان در سطوح مختلف و به شیوه ای مشابه توسعه جراحی چند سطحی تک رویداد هستند.
عوامل محدود کننده استفاده از بوتاکس هزینه های بالایی دارند که محدودیت تکرار درمان و استفاده از دوز حداکثر در هر جلسه را تعیین می کند. علاوه بر این، قبل از انتخاب عضلات هدف، بسیار اهمیت دارد که تجزیه و تحلیل دقیق بالینی شامل تمایز اجزای پویا و ساختاری از تغییر شکل و ناهنجاری و نیز تعریف هدف درمان برای هر بیمار خاص انجام شود.
تمامی حقوق این سایت متعلق به درمانگاه تخصصی پوست و مو اکسیر می باشد . Copyright © 2018
