اگرچه تصورات و ذهنیات پزشکی، تاریخ و قدمتی چند‌هزارساله دارند و بسیاری از مفاهیم آن مثل «سردی و گرمی» به عقاید ایران باستان بازمی‌گردند، اما آنچه به‌عنوان «طب سنتی» خوانده می‌شود بی‌تردید در آینده به‌عنوان یک رشته مستقل پزشکی اضمحلال پیدا خواهد کرد، که دلایل آن به شرح زیر است :
»طب‌سنتی» صرفا رو به گذشته دارد، حال آنکه دانش طب رو به آینده است. متخصص فارغ‌التحصیل 1376 در سال 1396 تقریبا تمام آموزش‌های امتحان‌شده‌اش تغییر کرده‌اند. دانش طب تنها از طریق پیشرفت درمان‌ها و مفاهیم جدید معنا یافته و تداوم پیدا می‌کند. «طب‌سنتی» تنها در گذشته‌ها سیر می‌کند؛ یعنی در بن‌بستی محتوم قرار گرفته است.
- هرکدام از رویکردهای «طب‌سنتی» بعد از مختصری ظهور در ملاء عام مورد انتقادات جدی و حتی تمسخر قرار می‌گیرند، گاه اشکالات جدی ایجاد می‌کنند و دست‌آخر ادعا می‌شود اینها «طب‌سنتی» واقعی نیست! معلوم نیست «طب‌سنتی» واقعی کجاست و کدام است؟
- اعتبار «طب‌سنتی» به چیزی خارج از محور خود است. مهم‌ترین جاذبه مردم به سمت «طب‌سنتی» پزشکانی هستند دارای شماره نظام پزشکی که به این کار اشتغال می‌ورزند. اینها اعتبار و شماره نظام پزشکی خود را نه از طریق تحصیل و تحقیق در طب سنتی که خیلی ساده از تحصیل در علومی به دست آورده‌اند که حتی یک واحد درس سنتی در آن وجود ندارد. علاوه‌براین آشکار است که پزشکان به استناد تحصیل در دانشکده طب اجازه صدور نظر در روا بودن شیوه درمان ندارند.
این کار مستلزم برنامه تحقیقاتی خاصی است که در اختیار مجامع پزشکی است. می‌گویند وقتی پزشک باشند خطر کمتری وجود دارد. باید پرسید اساسا چرا باید اشتغال به کاری خطرناک وجود داشته باشد؟
- در چرخه تحقیقات، آن بخش از طب سنتی که بر اساس موازین تحقیقاتی اثربخشی‌اش اثبات شود، دیگر «طب‌سنتی» نیست و به کاروان دانش طب می‌پیوندد و «طب‌سنتی» همچنان به‌عنوان روشی اثبات‌نشده ته‌نشین می‌شود.
بنابراین تا سیل ضروریات و نیازها تمام هسته‌های مثبت و روح سنت‌های موجود در دانش پزشکی ما را با خود نبرده، بهتر آن است که این پروسه اضمحلال را روندی آگاهانه ببخشیم و با تأسیس مرکز تحقیقات طب سنتی به‌جای دانشکده و متخصص! طب سنتی و آنچه را از این سلسله‌اقدامات و روش‌ها علمی است نجات دهیم.
روزنامه شرق
تمامی حقوق این سایت متعلق به درمانگاه تخصصی پوست و مو اکسیر می باشد . Copyright © 2018
