اقامت و زندگی پروفسور بالتازار مشهور در ایران

اقامت و زندگی پروفسور بالتازار مشهور در ایران

پروفسور بالتازار بسیاری از ما را در روزهای کودکی برای مدتی پای جعبۀ جادویی تلویزیون نشانده و مجذوب دستگاهی کرده بود که با یک اهرم روشن می شد. کارتون پروفسور بالتازار آغاز مى شد و او نخست شروع به کار کردن در پیچ و خم لوله ها مى شد و در نهایت شیر دستگاه را باز می کرد و چند قطره مایع داخل یک لولۀ آزمایش می ریخت و بعد با نگاهی متفکرانه آن مایع را از لوله به زمین می ریخت تا در نهایت یکی از اختراعات او پدیدار شود.

در واقع پروفسور بالتازار نخست براى مدتى طولانی به اختراعش فکر می کرد و بعد دستگاهی شگفت انگیز مراحل فکری او را مو به مو انجام می داد.

موضوع و دنیای رنگارنگ این کارتون آنقدر تخیلی بود که هیچ وقت تصور نمی کردیم چنین شخصیتی در دنیای حقیقی وجود داشته باشد اما درست در همان سال هایی که سازندگان این کارتون مشغول ساخت و تولید آن بودند یک پروفسور بالتازار دیگر در دنیای واقعی مشغول انجام تحقیقات پزشکی و درمان بیماران بود.

پروفسور بالتازار حقیقی

مارسل بالتازار پزشک فرانسوی و پژوهشگری مشهور در زمینۀ اپیدمیولوژی یا همان بیماری های همه گیر مانند طاعون و هاری بود که در طول زندگی کاری و پژوهشی خود توانست به موفقیت های قابل توجهی در شناسایی، پیشگیری و تهیۀ واکسن برای مقابله با این بیماری ها دست یابد.

از جمله اقدامات مهم و مؤثر پروفسور بالتازار این بود که توانست بیماری طاعون را ریشه کن کند. او سازماندهی واکسیناسیون جمعی علیه بیماری آبله را نیز در کارنامۀ درخشان خود دارد.

پروفسور بالتازار به واسطۀ دستاوردهای چشمگیرش بارها جوایز مهم دنیای پزشکی از جمله جایزۀ دسپورت و بلیون را دریافت کرد.

پروفسور بالتازار در ایران

همان طور که پروفسور بالتازارِ کارتونی در دنیای کودکانه و تخیلی ما ایرانی ها نقش داشت، بالتازار حقیقی نیز در دنیای واقعی مان بسیار مؤثر بود.

مارسل بالتازار تقریباً ۱۷ سال در ایران زندگی کرد که ۱۵ سال از این مدت را رئیس انستیتو پاستور ایران بود. او برای انجام تحقیقات پزشکی به مأموریتی در روستای اکنلو به کبودراهنگ همدان فرستاده شد.

 (پروفسور بالتازار نفر دوم از سمت راست)

بالتازار در سال ۱۳۳۲ خورشیدی همزمان با سومین موج شیوع طاعون به ایران آمد. او با همکاری پزشکان ایرانی و با حمایت های مالی فردی خیّر به نام جمشید قراگزلو توانست یک پایگاه تحقیقاتی در همان روستای اکنلو در کبودراهنگ تأسیس کند. او با انجام آزمایش ها و پژوهش های مختلف سرانجام موفق شد بیماری طاعون را در ایران برای همیشه ریشه کن کند.

پروفسور بالتازار علاوه بر واکسیناسون جمعی علیه آبله، اقدامات مشابهی را نیز برای مقابله با سل انجام داد که تأثیر قابل توجهی در مهار و پیشگیری از ابتلا و همه گیر شدن این بیماری ها داشت.

آزمایشگاه بالتازار در کبودراهنگ

پروفسور بالتازار دفتر کار و آزمایشگاهی داشت که البته با آزمایشگاه بالتازارِ کارتونی بسیار متفاوت بود.

این آزمایشگاه و دفتر کار در کبودراهنگ همدان همچنان باقی مانده و بسیاری از گردشگران و علاقه مندان به تاریخ و تحقیقات پزشکی از آن بازدید می کنند.

مطالعات بالتازار در کردستان

مارسل بالتازار در سال ۱۹۴۷ م. همه گیر شدن بیماری طاعون در مناطق روستایی کردستان را در غیاب موش ها در این مناطق مرتفع بررسی کرد.

مطالعات او نشان داد که تداوم عفونت در این مناطق به واسطۀ حضور جوندگان نیمه مقاومی است که مقاومت بالایی نسبت به این عفونت دارند. برای اثبات این تئوری یک گروه تحقیقاتی از طرف سازمان بهداشت جهانی در ارتباط با انستیتو پاستور ایران شکل گرفت.

تحقیقات بالتازار در مورد طاعون در ایران باعث شد تا انستیتو پاستور ایران و بخش اپیدمیولوژی آن به عنوان یکی از قطب های علمی مطرح دنیا در این زمینه شناخته شود.

پروفسور بالتازار پس از بازگشت به پاریس همکاری اش را تا پایان عمر با پزشکان ایرانی همچنان ادامه داد.

 برگرفته از blog.iranmarcopolo.com




Real Time Analytics