اقتصاد منابع طبیعی

اقتصاد منابع طبیعی

اقتصاد منابع طبیعی به عرضه، تقاضا و تخصیص منابع می‌پردازد. در واقع زیز شاخه‌ای از اقتصاد است که به بحث استخراج منابع می‌پردازد. هدف اصلی از اقتصاد منابع طبیعی شناخت نقش منابع در اقتصاد و بهره‌برداری بهینه از منابع جهت توسعه پایدار می‌باشد تا این منابع برای نسلهای بعدی هم باقی بماند.

توسعه پایدار الگوئی برای بهره‌برداری از منابع هست بطوریکه علاوه بر بهره‌برداری از منابع، حفاظت از منابع را هم بر عهده دارد تا این منابع برای نسلهای آینده تضمین می‌گردد. این علم به اثرات متقابل اقتصاد انسانی و اکوسیستم می‌پردازد. به این اصل تمرکز می‌یابد که با توجه به محدودیت‌های اکولوژیکی از چه شیوه‌ای از منابع استفاده اقتصادی بشود. اقتصاد منابع طبیعی بطور سنتی روی بهره‌برداری بهینه ازجنگلها، مراتع، آبزیان و منابع معدنی بحث می‌کند؛

ولی امروزه علاوه بر این مسائل، به مسائل جدیدی از قبیل تغییرات آب و هوائی، اثرات کشاورزی بر محیط زیست، شهرنشینی، اقتصاد انرژی و ارزشیابی محصولات غیر بازاری می‌پردازد.

اقتصاد منابع طبیعی یک میدان بین رشته ای از تحقیقات دانشگاهی در اقتصاد است که هدف آن پرداختن به ارتباطات و وابستگی متقابل بین اقتصادهای انسانی و اکوسیستمهای طبیعی است. تمرکز آن چگونگی اداره اقتصادی در محدودیتهای اکولوژیکی منابع طبیعی زمین است.  اقتصاد منابع رشته های مختلفی را در علوم طبیعی و اجتماعی متصل به حوزه های وسیع علوم زمین ، اقتصاد انسانی و اکوسیستم های طبیعی بهم پیوسته و متصل می کند.  مدل های اقتصادی برای انطباق ویژگی های ویژه ورودی های منابع طبیعی باید سازگار باشند. برنامه درسی سنتی اقتصاد منابع طبیعی بر مدلهای شیلات ، مدلهای جنگلداری و مدلهای استخراج مواد معدنی (به عنوان مثال ماهی ، درختان و سنگ معدن) تأکید دارد. در سال های اخیر ، با این حال ، منابع دیگر ، به ویژه هوا ، آب ، آب و هوا جهانی و "منابع محیطی" به طور کلی برای سیاست گذاری اهمیت بیشتری پیدا کرده اند.

علاقه علمی و دانشگاهی اکنون فراتر از بهره برداری مطلوب تجاری از سه گانه استاندارد منابع است تا مدیریت را برای اهداف دیگر در برگیرد. به عنوان مثال ، منابع طبیعی که به طور گسترده تری تعریف می شوند دارای ارزشهای تفریحی و تجاری هستند. آنها همچنین ممکن است با وجود صرفاً در سطح عمومی رفاه اجتماعی سهیم باشند.

برگرفته از fa.wikipedia.org