تحقیقات جدید نشانگر آن است که آلودگی هوا تعداد و کیفیت اسپرم مردان را کاهش داده و ممکن است سبب افزایش میزان ناباروری در آنان شود.
مطالعه‌ای که به تازگی در دانشگاه هنگ‌کنگ و بر روی 6500 مرد صورت گرفته نشان می‌دهد که آلودگی هوا سبب کاهش میزان اسپرمها و همچنین تغییر شکل آنها می‌گردد.
مطالعات پیشین همچنین نشان می‌دهد که آلودگی هوا می‌تواند بر حرکت اسپرمها نیز اثر گذاشته و سبب کندی آن شود.
کاهش میزان اسپرم، تغییرات در شکل ظاهری و کند شدن حرکت اسپرمها عواملی هستند که می‌توانند سبب ناباروری در مردان شوند.
این نخستین باری نیست که رابطه میان زندگی مدرن و میزان و کیفیت اسپرم در مردان اندازه‌گیری می‌شود. در مطالعه‌ای که با همکاری دانشمندان اسرائیلی، آمریکایی و اروپایی و با جمع‌آوری داده‌های ارائه شده بر 43 هزار مرد در بین سال‌های 1973 تا 2011 صورت گرفته، مشخص شده است که تعداد اسپرم مردان در 40 سال گذشته به نصف رسیده است.
هنوز تمامی عوامل موثر بر میزان و کیفیت اسپرمها مشخص نشده است. به طور دقیق نمی‌توان گفت که عوامل محیطی چگونه بر کاهش اسپرم و کیفیت آن اثر می‌گذارند و سهم هرکدام از این عوامل در این تغییرات به چه اندازه است. با اینحال باید گفت که اگر سیاستگذاران سلامت راهی برای این معظل نیابند، تغییرات مذکور می‌توانند سبب ناباروری در مردان بسیاری شده و در نتیجه آینده نسل بشر را به خطر بیاندازد.
عوامل متعددی می‌توانند بر روی کاهش تعداد اسپرمها و همچنین کیفیت آنها اثر بگذارند. عوامل پزشکی، آلودگی‌های محیطی و سبک زندگی از مهمترین عوامل موثر بر این مساله هستند.
واریکوسل: اتساع و پیچ خوردگی غیرطبیعی شبکه وریدی (سیاهرگی) بالای بیضه‌ها است. واریکسول عامل حدود یک سوم از ناباروری ها در مردان است.
عفونت: برخی از عفونت‌های باکتریایی و ویروسی می‌توانند سبب ناباروری در مردان شوند. بیماری‌های مقاربتی از مهمترین عوامل ناباروری مردان هستند.
مشکلات انزال: مشکلات انزال که می‌توانند در اثر عوامل گوناگونی چون دیابت، آسیب نخاعی و بیماری‌های دستگاه ادراری بوجود آیند از عواملی هستند که انزال مردان را دچار مشکل می‌کنند.
مشکلات هورمونی: هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه‌ها هورمون‌هایی تولید می‌کنند که برای تولید اسپرم لازم است. تغییرات در این هورمون‌ها و همچنین سیستم‌های دیگر مانند غده تیروئید و غده فوق کلیه ممکن است باعث اختلال در تولید اسپرم شود.
نقص کروموزومی: جهش‌های ژنتیکی و مشکلات کروموزومی از عوامل موثر در کاهش میزان اسپرمها هستند.
برخی داروها: برخی داروهای هورمونی، استفاده طولانی‌مدت از مکمل‌های ورزشی هورمونی، داروهای درمان سرطان، برخی از آنتی بیوتیک‌ها می‌توانند سبب تغییر میزان و شکل اسپرمها شده و نهایتا به ناباروری در مردان منجر شود.
مواد شیمیایی صنعتی: قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی از جمله بنزن، تولوئن، زایلن، علف کش‌ها، آفت‌کش‌ها، حلال‌های آلی، مواد نقاشی و سرب ممکن است موجب کم شدن میزان اسپرمها شود.
آلودگی هوا و فلزات سنگین: قرار گرفتن در معرض سرب و دیگر فلزات سنگین نیز می تواند باعث ناباروری شود. این فلزات سنگین در اثر فعالیت‌های صنعتی و آلودگی‌های ترافیکی بوجود می‌آیند.
تشعشات رادیو اکتیو و ایکس-ری: قرار گرفتن در مقابل تابش پرتوهای یونیزه کننده می‌تواند سبب آسیب به دستگاه تناسلی شوند و ناباروری در مردان را سبب شوند.
دمای بالا در ناحیه تناسلی: بالا رفتن دما در ناحیه تناسلی به عللی چون نشستن طولانی مدت، پوشیدن لباس‌های تنگ، استفاده مکرر از سونا و حمام‌های آب گرم می‌توانند بر میزان و کیفیت اسپرمها اثر بگذارند.
استعمال دخانیات، مصرف نامتعادل الکل، مشاغل سخت، استرس و افزایش وزن از عواملی هستند که می‌توانند بر میزان و کیفیت اسپرم مردان اثر بگذارند و سب ناباروری شوند.
آلودگی هوا با «سقط جنین خاموش» ارتباط مستقیم دارد
پژوهش‌هایی که به تازگی با همکاری دانشگاه‌های مختلف چین و توسط تیمی متشکل از 16 پژوهشگر انجام شد، نشان داد که میان آلودگی هوا و «سقط جنین خاموش» ارتباط مستقیمی وجود دارد.
منظور از سقط جنین خاموش وضعیتی است که بدون آنکه مادر متوجه نشانه‌ای شود، بارداری متوقف شده و جنین می‌میرد.
پیش از این ارتباط مستقیم میان آلودگی شدید هوا با مرگ زودرس، بیماری‌های تنفسی و کاهش میزان شادمانی افراد به اثبات رسیده بود. همچنین مطالعات ثابت کرده بودند که آلودگی هوا احتمال زایمان زودرس، کم وزنی نوزاد هنگام تولد و به خطر افتادن جان مادر را افزایش می‌دهد و وقتی زنان باردار برای مدتی طولانی در معرض آلودگی هوا قرار می‌گیرند، این آلاینده‌ها می‌توانند از سد خونی موجود میان مادر و جنین عبور کرده و روی جنین تاثیر بگذارند.
اما تاثیر آلودگی هوا بر افزایش میزان «سقط جنین خاموش» از یافته‌های جدید محسوب می‌شود.
یک فرد بالغ بطور معمول روزانه 20 هزار بار نفس می‌کشد. اما اگر شما در محیطی بسیار آلوده مانند شهر پکن پایتخت چین زندگی کنید، احتمالا در هر دم و بازدم، مجموعه‌ای بسیار مضر از انواع مواد شیمیایی و آلاینده‌ها را وارد ریه‌های خود کرده و جذب بدن می‌کنید.
بنا بر گزارش کمپین جهانی «BreatheLife» که با همکاری برنامه محیط زیست سازمان ملل، سازمان جهانی بهداشت، ائتلاف جهانی مبارزه با تغییرات آب و هوایی و بانک جهانی راه اندازی شده است، آلودگی هوای شهر پکن 7.2 بار بالاتر از سطح آلودگی ایمن است و این وضعیت برای مادرانی که در انتظار تولد نوزادی هستند، خطر سقط جنین خاموش را بطور قابل توجهی افزایش می‌دهد.
برای انجام این پژوهش، سوابق پزشکی بیش از 250 هزار زن باردار در پکن در یک دوره زمانی 9 ساله از 2009 تا 2017 میلادی مطالعه شد و بررسی این سوابق نشان داد که 17 هزار و 497 زن از این تعداد (6.8 درصد) دچار سقط جنین خاموش شده‌اند.
محققان همچنین دریافتند که احتمال سقط جنین با افزایش غلظت آلاینده‌ها در هوا افزایش می یابد. منظور از هوای آلوده در این تحقیق نیز، وجود ذراتی همچون دی اکسید گوگرد، ازن و مونواکسید کربن در هوا است.
لازم به ذکر است که بسیاری از آلاینده‌های ساختۀ دست بشر، بی‌نهایت کوچک هستند و بزرگی آنها حداکثر به اندازه قطر یک تار مو است. به همین دلیل این ذرات آلاینده می‌توانند از مسیر ریه وارد خون شوند و حتی خود را به مغز برسانند.
هرساله تقریبا یک میلیون نیز کودک در اثر ابتلا به ذات‌الریه می‌میرند که نیمی از این مرگها با آلودگی هوا ارتباط مستقیم دارد.
علاوه بر تحقیق چینی‌ها، در فوریه سال جاری میلادی نتیجۀ تحقیق دیگری این‌بار در ایالات متحده آمریکا منتشر شد که به یافته‌های مشابهی دست یافته بود: مطالعۀ سوابق پزشکی حدود 13 هزار زن بین سال‌های 2007 تا 2015 میلادی که در پی سقط جنین به اورژانس آورده شده بودند، نشان داد که افزایش 20 میکروگرمی دی اکسید نیتروژن در هر متر مکعب، خطر افزایش سقط جنین را 16 درصد افزایش می‌دهد. بررسی این پرونده‌ها همچنین نشان داد که در هفت روز قبل از سقط جنین، مادران در معرض آلودگی هوا قرار داشته‌اند.
بنا بر گزارش کمپین جهانی «BreatheLife» در ایران نیز سالانه دست‌کم 28079 نفر در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند.
برگرفته از farsi.euronews.com
تمامی حقوق این سایت متعلق به درمانگاه تخصصی پوست و مو اکسیر می باشد . Copyright © 2018
