تامپون بینی چیست ؟ (قسمت اول)

تامپون بینی چیست ؟ (قسمت اول)

از جمله سوالاتی که ممکن است در بین افرادی که قصد انجام جراحی بینی دارند مطرح شود ، این است که نحوه گذاشتن تامپون بینی به چه صورت است؟ آیا کشیدن تامپون بینی همراه با درد است یا خیر؟ این سوالات از دغدغه های ذهنی اشخاصی است که قصد این عمل جراحی را دارند. در این مقاله تلاش کرده ایم توضیحاتی در این زمینه ارائه دهیم تا ابهامات شما کاملا بر طرف شود.

پزشکان پس از انجام جراحی بینی معمولا از تامپون بینی یا باند مخصوص برای جلوگیری از خونریزی استفاده می کنند. امروزه بیشتر از مینی تامپون که به آن به صورت عامیانه مش یا فتیله نامیده می شوند، برای پانسمان بینی استفاده می کنند. در گذشته از تامپون های بزرگ تری استفاده می شده است . خارج کردن تامپون های بزرگ از بینی، همراه با درد و خونریزی بود. خوشبختانه با پیشرفت علم پزشکی این کار آسان تر شده و حتی بسیاری از پزشکان از متدهای جدید جراحی که نیازی به تامپون بینی ندارند، استفاده می کنند.

از عواملی که استفاده از تامپون بینی یا باند مخصوص را پس از جراحی برای وارد کردن فشار به نقاط مختلف بینی الزامی می کند:

• وارد کردن فشار به غشای تیغه بینی برای ترمیم مستقیم استخوان و جلوگیری از جمع نشدن خون زیر سطح پوست

• کاهش خونریزی پس از عمل جراحی از طریق حفظ فشار در برابر نواحی تحت درمان

• وارد کردن فشار کافی به تیغه میانی جهت نگه داشتن آن در وضعیت مناسب

متداول ترین کاربرد تامپون یا باند بینی ، نگه داشتن غشای مخاطی تیغه بینی به صورت محکم در مقابل استخوان و غضروف تا زمانی است که چسبندگی کافی بین این اجزا ایجاد گردد. این وضعیت با سپری شدن 1 تا 4 روز از عمل جراحی با توجه به شرایط افراد اتفاق خواهد افتاد. برخی از موارد انحراف تیغه بینی به نحوی است که لازم است از روش‌های خاص و تامپون پس از عمل جراحی برای دستیابی به اهداف مورد نظر افراد استفاده شود. باندها در داخل هر دو سوراخ بینی قرار داده می شوند و عبور هوا از مسیر بینی را بطور کامل مسدود می‌کنند . در این حالت تنفس از راه بینی برای فرد امکان پذیر نمی باشد . جراحان غالباً این نوع از باندها را پس از گذشت یک یا دو روز بعد عمل جراحی از بینی اشخاص جدا می کنند .

امکان عدم استفاده از تامپون یا امکان خارج کردن سریع آن پس از عمل جراحی در سه حالت خاص وجود دارد . این موارد به شرح زیر می باشند:

جراحان گاهی از بخیه‌های قابل جذب بطور دقیق در داخل بینی استفاده می کنند . به شرطی که این بخیه‌ها برای نگه داشتن غشای مخاطی در محل و ایجاد نتایج درمانی مورد نظر کافی باشد . مزیت های خاص این روش ، حفظ فشار بر روی ناحیه تحت درمان برای یک هفته یا بیشتر ، عدم مسدود کردن مسیر هوای بینی و در نتیجه عدم نیاز به تنفس از راه دهان . این روش نیاز به خارج کردن باند یا کشیدن بخیه ندارد. البته همیشه امکان جایگزین کردن این روش با تامپون بینی وجود ندارد.

اگر پزشک، عمل جراحی تیغه بینی را با استفاده از روش آندوسکوپی انجام دهد ، به صورت مستقیم بدون ایجاد برش در بافت بینی اصلاحات مورد نیاز انجام می گردد . بنابراین در روش آندوسکوپی نیازی به باند یا تامپون بینی نیست. از این روش به صورت معمول برای رفع زائده‌های استخوانی استفاده می‌شود. در این حالت ، غشای مخاطی را می‌توان با استفاده از آندوسکوپ در محل مناسب بخیه زده و ثابت نگه داشت.

در بسیاری از موارد ، اسپلیت‌های پلاستیکی در داخل تیغه بینی بخیه شده است . عملکرد این اسپیلت ها برای بینی شبیه به گچ گرفتن است . از این روش می‌توان به عنوان جایگزین برای باند بینی و تامپون استفاده کرد . همچنین می توان این دو روش را به همراه یکدیگر برای فرد ، مورد استفاده قرار داد.