تغییر رنگ چشم پدیده ای نادر است. رنگ چشم گاهی به علت گشاد شدن مردمک چشم تغییر می کند. گاهی رنگ های محیط مانند نور و یا لباسی که می پوشیم موجب ایجاد رنگ خاصی در چشمها می شوند. در این شرایط به نظر می رسد که رنگ چشمها تغییر کرده در حالی که واقعا این گونه نیست. اما اگر تغییر رنگ دائمی در یک یا هر دو چشم حس کردید ، برای معاینه شدن به پزشک مراجعه کنید. تغییر رنگ چشم معمولا خطری در بر ندارد، اگرچه گاهی نیز می تواند نشانه اختلالی باشد که نیاز به درمان دارد.
رنگ چشم مانند اثر انگشت منحصر به فرد است
شاید ندانید که هیچ شخص دیگری در دنیا دارای رنگ چشمی دقیقا مشابه با شما نیست. ممکن است رنگ چشمان شما به خواهر یا برادرتان شبیه باشد، پس رنگ چشم منحصر به فرد من چه می شود؟ رنگ چشم انسان وابسته به چندین ژن است.
طبق یافته های محققان، این ژن ها تعیین کننده رنگ های چشم رایج یعنی قهوه ای، آبی، سبز هستند. البته پژوهش هایی در حال بررسی هستند که چگونه سایر رنگ های چشم از جمله میشی، خاکستری رو به آبی و سایر رنگ های ترکیبی به وجود می آیند. برخلاف عقیده عموم، رنگ چشمها در نتیجه ترکیبی از رنگ چشم پدر و مادر ایجاد نمی شود. البته ژن های زیادی از هر دوی والدین به فرزندان ارث می رسند در نتیجه رنگ چشمتان تا حدودی به شانس بستگی دارد.
در گذشته، افراد اعتقاد داشتند که می توان بر اساس رنگ چشم والدین و پدربزرگ ها و مادربزرگ های فرد، رنگ چشم او را پیش بینی کرد. این افراد طبق این فرضیه که رنگ چشم قهوه ای “غالب” است و رنگ چشم آبی “مغلوب” است، احتمال داشتن رنگ چشم فرد را پیش بینی می کردند. اما الان مطمئنا می دانیم که پیش بینی رنگ چشم واقعا کار خیلی ساده ای نیست.
انتقال خصوصیات ژنتیکی مبحث پیچیده ای است، برای مثال امکان دارد که دو والدین با چشم های آبی یک فرزند چشم قهوه ای داشته باشند. رنگ چشم به میزان و توزیع رنگدانه قهوه ای رنگ به نام ملانین بستگی دارد که در عنبیه چشم وجود دارد. به طور ساده، برای مثال افرادی که چشم قهوه ای دارند رنگدانه بیشتری از افراد چشم آبی دارند.
در این میان، سایه های رنگ چشم زیادی نیز در چشم وجود دارد. با این که ممکن است شما و خانواده تان رنگ چشم یکسانی داشته باشید، اما میزان ملانین در عنبیه و توزیع آن برای هر فرد منحصر به فرد است. خیلی از نوزادان با چشم آبی متولد می شوند اما اگر ملانین رشد پیدا کند، چشم هایشان در طول سه سال اول زندگی تیره تر می شود.
اگر هر دو والدین چشم قهوه ای دارند، احتمال این که فرزندشان چشم قهوه ای باشد خیلی بالاست. اغلب رنگ های تیره غالب هستند در نتیجه معمولا رنگ چشم قهوه ای بر رنگ چشم سبز و رنگ چشم سبز معمولا بر آبی غالب است. اما این همیشه به این معنا نیست که فرزند والدینی که یکی از آن چشم قهوه ای است و دیگری چشم آبی، همیشه چشم قهوه ای خواهد بود.
انواع رنگ چشم
چشم قهوه ای:
چشم قهوه ای رایج ترین رنگ چشم در جهان است و نیمی از تمام افراد رنگ چشم شان قهوه ای است. گاهی چشم قهوه ای، سیاه به نظر می رسد.
چشم سبز:
چشم سبز نادرترین رنگ چشم است. تنها ۲% از جمعیت جهان رنگ چشم سبز دارند. چشم سبز تنها به علت ملانین در چشم نیست بلکه پراکندگی نور در چشم نیز می تواند از دلایل این رنگ چشم محسوب شود. تاثیر پراکندگی نور در ملانین این چشم ها سبب می شود که سبز رنگ شوند.
چشم صورتی یا قرمز:
افرادی که اختلالی به نام آلبینیسم دارند ملانین کمی در پوست، مو و عنبیه دارند، گاهی نیز هیچ ملانینی ندارند. اغلب افرادی با آلبینیسم، چشم های آبی روشن دارند. در موارد نادر، عنبیه به علت نبود ملانین شفاف است و چشم ها به علت واضح بودن رگ های خونی، صورتی یا قرمز به نظر می رسند.
چشم هایی با دو رنگ متفاوت:
این وضعیت هنگامی رخ می دهد که فردی دو عنبیه با رنگ های متفاوت دارد، به این شرایط هتروکرومیا می گویند. هتروکرومیا انواع گوناگونی دارد و می تواند از زمان تولد وجود داشته باشد یا بعدها ایجاد شود.
تغییر رنگ چشم به ندرت رخ می دهد. گاهی به علت گشاد شدن مردمک چشم، رنگ چشم تغییر می کند. گاهی رنگ های محیط (همچون نور و لباس ها) می توانند حالتی خیالی از تغییر رنگ چشم را ایجاد کنند. در این شرایط به نظر می رسد که رنگ چشم تغییر کرده در حالی که واقعا این گونه نیست. اما اگر متوجه تغییر رنگ واقعی در یک یا هر دو چشم شدید، برای معاینه شدن به پزشک مراجعه کنید. تغییر رنگ چشم اغلب بی خطر است، گاهی نیز می تواند از علائم اختلالی باشد که به درمان نیاز دارد.
عواملی که می توانند سبب تغییر رنگ چشم شوند شامل ژن ها، بیماری، داروها و ضربه هستند. اکثر کودکان تا زمانی که به ۹ ماهگی برسند، رنگ چشمی دارند که تا آخر عمرشان باقی می ماند. برای مثال ممکن است که در طول اولین ماه های زندگی، چشم های نوزاد آبی- خاکستری به نظر برسند و بعدها با رشد رنگدانه، چشم ها تیره تر شوند. یک سری موارد می توانند رنگ چشم را در هر سنی تغییر دهند. تغییر رنگ چشم می تواند تنها به عنبیه ربط داشته باشد یا تغییر در سایر قسمت های چشم می تواند باعث شود که عنبیه متفاوت به نظر برسد.
تغییر رنگ عنبیه چشم:
لکه های روی عنبیه:
نقاط قهوه ای کوچکی روی سطح عنبیه هستند که معمولا به قرار گرفتن در برابر آفتاب ارتباط دارند. این لکه ها معمولا همچون لکه های پوستی، رایج و بدون ضرر هستند.
خال چشم یا نووس (نوی [Nevi] جمع آن است(:
لکه های بزرگ تر یا زائده های تیره ای روی چشم هستند که همچون خال گوشتی به نظر می رسند.
لیش ندول ها (Lisch nodules) :
برآمدگی های کوچک قهوه ای هستند که روی عنبیه رشد می کنند. این زائده ها معمولا با اختلالی به نام نوروفیبروماتوز در ارتباطند.
سندرم هورنر:
سندرم هورنر یک اختلال نادر است که معمولا به علت سکته، تومور یا آسیب به طناب نخاعی رخ می دهد و سبب آسیب به عصب های صورت می شود. این اختلال یک سمت از صورت را تحت تاثیر قرار می دهد. علائم سندرم هورنر شامل افتادگی پلک چشم، ناهنجار بودن اندازه مردمک چشم و عدم توانایی تعریق در آن قسمت از صورت هستند. وقتی یک مردمک، خیلی بزرگ تر از دیگری باشد، رنگ چشم متفاوت به نظر می رسد.
هتروكرومی ايريدوسيكلیت فوكس (fuchs heterochromic iridocyclitis):
شامل التهاب برخی از ساختارهای جلوی چشم (نظیر قرنیه) است. دلیل بروز این اختلال ناشناخته است و گاهی درمان آن می تواند دشوار باشد. علائم آن شامل آتروفی عنبیه است. آتروفی عنبیه به معنای از دست دادن رنگدانه عنبیه است در نتیجه رنگ چشم تغییر می کند، یا چشم دچار آب مروارید و التهاب می شود.
یوئیت (Uveitis):
یوئیت معمولا به علت التهاب، عفونت، ضربه یا قرار گرفتن در معرض سموم رخ می دهد. این اختلال می تواند سبب شود که کنژنکتیویت (پوشش شفاف روی قسمت سفیدی چشم) قرمز به نظر برسد.
سندرم ایردوکورئال اندوتلیال (Iridocorneal endothelial syndrome):
یک ترکیب نادر از سه اختلال است که با هم رشد می کنند و روی قرنیه و عنبیه تاثیر می گذارند. سلول های قرنیه جدا می شوند و به سمت عنبیه حرکت می کنند. این بافت روی عنبیه همچون لکه یا خال به نظر می رسد و روی رنگ چشم تاثیر می گذارد.
سندرم پراکندگی رنگدانه:
به این اختلال، از دست دادن رنگدانه هم می گویند. در این سندرم، رنگدانه از سطح عقب عنبیه جدا می شود و در نتیجه آن سلول ها می توانند در هر قسمتی از چشم شناور باشند. ا
این اختلال می تواند روی رنگ چشم هم تاثیر بگذارد و سبب روشن شدن قسمت هایی از عنبیه شود که رنگدانه آن ها از بین رفته.
داروهای گلوکوما که به آن ها پروستاگلاندین می گویند می توانند سبب تغییر رنگ چشم شوند و معمولا با گذر زمان به چشم سایه تیره تری از حالت عادی می دهند.
رنگ چشم در دوران کودکی به رنگ نهایی می رسد. ممکن است که از این زمان تا آخر عمر رنگ چشم قهوه ای، آبی، فندقی، سبز یا خاکستری داشته باشید. برخی از افراد از لنزهای رنگی برای تغییر رنگ چشم استفاده می کنند. بقیه از روش های دیگر برای این کار استفاده می کنند. یک پروسه بحث برانگیز جدید دائمی تغییر رنگ چشم، هم اکنون در میان افراد زیادی مورد توجه قرار گرفته است.
این روش در میان هنرمندان محبوبیت زیادی دارد و شامل استفاده از عنبیه مصنوعی برای تغییر رنگ چشم در چندین دقیقه است. بسیاری از پزشکان هشدار می دهند که این روش تغییر رنگ چشم می تواند سبب بروز آسیب شدید چشم شود.
راحت ترین و رایج ترین راه برای تغییر رنگ چشم به صورت موقت، استفاده از لنزهای تماسی است. می توانید در عرض چند ثانیه (یا چند دقیقه، بسته به این که قرار دادن لنز چه میزان زمان می برد) رنگ چشم قهوه ای تیره را به فندقی روشن تغییر دهید.
جراحی کاشت عنبیه اولین بار برای اصلاح صدمات وارده به چشم و اختلالات پزشکی مورد استفاده قرار گرفت. از جمله اختلالاتی که از جراحی کاشت عنبیه برای اصلاح آن ها استفاده می شود، آنیریدیا (وقتی کل عنبیه از دست رفته) و کلوبوم (وقتی قسمتی از عنبیه از دست رفته) هستند.
در طول این پروسه، پزشک یک برش کوچک در قرنیه ایجاد می کند و یک عنبیه مصنوعی سیلیکونی را در آن جا قرار می دهد. برای جا شدن عنبیه مصنوعی در شکاف ایجاد شده ابتدا آن را تا می کنند، سپس تای عنبیه مصنوعی زیر قرنیه را باز می کنند تا عنبیه طبیعی را بپوشاند. معمولا از بیهوشی عمومی برای انجام این پروسه استفاده می کنند.
تحقیقات نشان داده اند که افرادی که جراحی ایمپلنت (کاشت) عنبیه را برای اهداف زیبایی انجام می دهند، بیشتر در معرض تجربه عوارض جانبی قرار دارند:
تمامی حقوق این سایت متعلق به درمانگاه تخصصی پوست و مو اکسیر می باشد . Copyright © 2018
