زگیل تناسلی یکی از همه گیرترین بیماری های آمیزشی در جهان است. این بیماری همراه عفونت با ویروس پاپیلوم انسانی (ویروس اِچپیوی از ویروسهای دیانای دار) بوجود میآید.
زگیل تناسلی با تبخال دستگاه تناسلی فرق دارد. تبخال تناسلی را ویروس همخانواده تبخال صورت ایجاد میکند.
اچپیوی دارای بیش از صد گونه است که چهل نوع آن در ناحیه تناسلی ایجاد بیماری میکنند. بسیاری از موارد اچپیوی بدون علامت هستند و فرد از آلودگی خود بیخبر میماند.
این بیماری بیشتر از راه آمیزش جنسی و دهانی (تماس پوست با پوست آلوده) و مخاط منتقل میشود. گونههای ۶ و ۱۱ این ویروس، باعث ۹۰٪ موارد زگیل هستند.
تاریخچه کشف ویروس
در اوایل سده ۲۰ میلادی، پزشکان پوست متوجه همهگیری بالای سرطان دهانه رحم در بین روسپیان شدند. در حالی که راهبهها (آنهایی که پیش از پیوستن به صومعه از نظر جنسی فعال نبودند) بسیار کم به سرطان دهانه رحم دچار میشدند. همچنین دانشمندان متوجه همهگیری بالای سرطان رحم در بین زنانی شدند که با مردانی که همسران آنها بخاطر سرطان رحم درگذشته بودند ازدواج کرده بودند. با بررسی جمعیتشناسی این افراد، پژوهشگران دریافتند که یک بیماری آمیزشی عامل ایجاد سرطان رحم است. در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی، پژوهشگران آلمان ویروس اچپیوی را به عنوان عامل سرطان رحم شناسایی کردند و پس از بررسیهای بیشتر واگیرشناسی، رابطه بین سرطان دهانه رحم و آلودگی به اچپیوی تأیید شد.
زگیل تناسلی به قدری شایع است که بیش از نیمی از انسانهای از نظرِ جنسی فعال، در مقطعی از زندگی خود، به آن مبتلا میشوند. تقریبا هر مرد یا زنی در طول عمر خود در تماس با این ویروس قرار میگیرد و علت اصلی ابتلا به آن، رعایت نکردن بهداشت فردی است.
زگیل تناسلی یک بیماری پوستی و در واقع یک تومور خوشخیم و غیرسرطانی است.
البته نباید زگیل تناسلی را با زگیل معمولی اشتباه گرفت. زگیل های عادی در هر قسمتی از بدن ممکن است ایجاد شوند اما زگیلهای تناسلی تنها روی اندامهای تناسلی (مانند لگن، واژن، آلت تناسلی یا دور مقعد (زگیلهای دور مقعد، زگیل مقعدی هم نامیده میشوند) ظاهر میشوند. زگیلهای عادی در قسمتهای مختلف بدن (مثل پوست دست) معمولا یک واحد هستند اما زگیلهای معقدی ممکن است در گروههای چندتایی خودشان را نشان بدهند و در صورت عدم درمان، بیشتر هم بشوند. زگیلهای تناسلی گنبدیشکل نیستند اما از سطح پوست بالاتر میآیند و به شکل تخت رشد میکنند. رنگشان هم معمولا نزدیک به پوست است، مثل صورتی یا قهوهای روشن. رنگ این زگیلها ممکن است در طول زمان تغییر کند. بد نیست بدانید که بعد از از بین رفتن زگیل تناسلی، رنگ آن ناحیه پوست به حالت قبلی برمیگردد.
شکل ظاهری
زگیلهای تناسلی تا حدودی شبیه به زگیلهای عادی هستند. فقط در محل ایجاد آنها تفاوتهایی وجود دارد. زگیلهای تناسلی در نواحی مخاطی بدن قادر به رشد هستند که به شرح زیر است:
ناحیهی تناسلی
ناحیهی مقعد
ناحیهی دهان، لب ها ، زبان و گلو. در صورتی که فرد رابطه ی جنسی دهانی با فرد آلوده برقرار کند امکان بروز زگیلها در اطراف لب ها، دهان، زبان و گلوی فرد وجود دارد.
پیشگیری:
واکسن
پس از فراخوان سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۶ میلادی برای مبارزه با این ویروس، تا سال ۲۰۱۸ میلادی واکسن گارداسیل در هشتاد کشور دنیا در دسترس مردم قرار گرفت.
کاندوم
کاندوم از انتقال ویروس اچپیوی جلوگیری میکند. مگر آنکه ویروس از پوست ناحیهای که کاندوم نمیپوشاند منتقل شود.
شستشو
شستشوی مناسب اندامهای جنسی بعد از آمیزش جنسی با آب و الکل خوراکی و استون برای از بین بردن هرگونه کثیفی لازم است.
درمان
در بیشتر موارد، زگیلهای تناسلی، پس از ۱۸ تا ۲۴ ماه، بدون بکارگیری هیچ روش درمانی، به خودی خود از بین میروند. ولی مراجعه به پزشک و مراجعه، لازم است. زیرا ویروس در بدن میماند و از بین نمیرود.
برای درمان عوارض این بیماری باید به متخصص پوست اشاره کرد. ویروس اچپیوی به هیچ عنوان درمان قطعی ندارد.
درمان معمول با از بینبردن ضایعات با روشهایی مانند لیزر کربن دیاکسید، سرمادرمانی با نیتروژن مایع، اینترفرون آلفا، و فوتودینامیک تراپی با آمینولولونیک اسید انجام میشود. میزان بازگشت ضایعات بالا و بین ۲۰ تا ۴۵ درصد است. درمان سرمادرمانی با نیتروژن مایع، بدون درد است. اما درمان با لیزر موثرتر و احتمال بازگشت کمتر است. از داروهای موضعی برای درمان میتوان کرم ایمیکیمود و اسید تری کلرواستیک اسید، پودوفیلین و پودوفیلوکس را نام برد که بصورت موضعی مصرف میشوند ولی اثر بخشی کمتری دارند. برخی از این داروها باید ماهها مصرف شوند.
زگیلهای تناسلی درمانهای مختلفی دارند. در بعضی از مواقع، یک عمل جراحی کوچک و بدون بیهوشی میتواند به شما کمک کند تا در زمان کوتاهی زگیل روی پوستتان را بردارید. لیزر هم یکی از عوامل موثر بر زگیلهای تناسلی است. اشعههای نور لیزر، بافت لیزر را میسوزانند و از بین میبرند و زگیل خود به خود از سطح پوست جدا میشود.
زگیل تناسلی در ایران
آمار دقیقی در ایران از همهگیری زگیل تناسلی (به ویژه مردان) موجود نیست. پژوهشها نشان میدهند که بین ۵ تا ۱۳ درصد زنان ایران به ویروس اچپیوی آلوده هستند. دیگر پژوهشها نشان میدهند که همهگیری اچپیوی در ایران پایینتر از میانگین خاورمیانه و جهان است.
در ایران معمولا آزمایش پاپ اسمیر را بعد از ازدواج یا از سن ۲۱ سالگی، سالی یک بار انجام میدهند. در آذر 1392 خورشیدی رئیس انجمن علمی مددکاران اجتماعی ایران اعلام کرد که تاکنون دست کم یک میلیون ایرانی به ویروس اچپیوی آلوده شده و زگیل تناسلی در آستانه همهگیر شدن است.
در 1397 خورشیدی پژوهشی دربارهٔ کارگران جنسی در یکی از مناطق تهران نشان داد که ۳۱ درصد زنان مبتلا به اچپیوی بودند. در خرداد سال 1397 همهگیری زگیل تناسلی در ایران گزارش شد.
تمامی حقوق این سایت متعلق به درمانگاه تخصصی پوست و مو می باشد. Copyright © 2018